Η ΦΙΛΙΑ

Ένα υπέροχο κείμενο του Κοέλιο για την φιλία


"Ενας άνδρας, το άλογο και ο σκύλος του περπατούσαν σε ένα δάσος. Καθώς περνούσαν κάτω από ένα δένδρο έπεσε ένας κεραυνός και τους έκανε στάχτη! Ομως ο άνδρας δεν κατάλαβε ότι είχε εγκαταλείψει αυτόν τον κόσμο και συνέχισε την πορεία του με τα δύο του ζώα. Κάποιες φορές περνάει κάποιος χρόνος μέχρι να συνειδητοποιήσουν οι νεκροί την καινούργια κατάσταση. Ο δρόμος ήταν πολύ μακρύς και ανέβαιναν σε ένα λόφο. Ο ήλιος ήταν πολύ δυνατός και αυτοί ίδρωναν και διψούσαν. Σε μια στροφή του δρόμου είδαν μια πανέμορφη μαρμάρινη πύλη, που οδηγούσε σε μια πλατεία στρωμένη με πλάκες από χρυσάφι. Ο διαβάτης κατευθύνθηκε προς τον άνθρωπο που φύλαγε την είσοδο.
- Καλημέρα.
- Καλημέρα.
- Πώς λέγεται αυτό το τόσο όμορφο μέρος;
- Αυτός είναι ο παράδεισος.
- Τι καλά που φτάσαμε στον παράδεισο, γιατί διψάμε.
Του λέει ο φύλακας και του δείχνει την πηγή:
- Μπορείτε, κύριε, να μπείτε και να πιείτε όσο νερό θέλετε.
- Το άλογο και ο σκύλος μου διψούν επίσης.
- Λυπάμαι πολύ, αλλά εδώ απαγορεύεται η είσοδος στα ζώα.
Ο άνδρας αρνήθηκε με μεγάλη δυσκολία, μια και διψούσε πολύ, αλλά δεν ήθελε να πιει μόνο αυτός. Ευχαρίστησε τον φύλακα και συνέχισε την πορεία του. Αφού περπάτησαν για αρκετή ώρα στην ανηφοριά, εξαντλημένοι πλέον και οι τρεις έφτασαν σε ένα άλλο μέρος, η είσοδος του οποίου ξεχώριζε από μια παλιά πόρτα περικυκλωμένη από δέντρα. Στη σκιά ενός δέντρου καθόταν ένας άνδρας και είχε το κεφάλι του καλυμμένο με ένα καπέλο. Μάλλον κοιμόταν. Λέει ο διαβάτης:
- Καλημέρα.
Ο άνδρας έγνεψε ως απάντηση με το κεφάλι του.
- Διψάμε πολύ το άλογό μου, ο σκύλος μου κι εγώ.
Λεει ο άνδρας δείχνοντας το μέρος:
- Υπάρχει πηγή ανάμεσα σε εκείνα τα βράχια. Μπορείτε να πιείτε όσο νερό θέλετε.
Ο άνδρας, το άλογο και ο σκύλος του πήγαν στην πηγή και έσβησαν τη δίψα τους. Ο διαβάτης γύρισε πίσω να ευχαριστήσει τον άνδρα.
- Μπορείτε να ξανάρθετε όποτε θέλετε.
- Επί τη ευκαιρία, πώς ονομάζεται αυτό το μέρος;
- Παράδεισος.
- Παράδεισος; Μα ο φύλακας της μαρμάρινης εισόδου μού είπε ότι εκείνο το μέρος ήταν ο παράδεισος.
- Εκείνο δεν ήταν ο παράδεισος, αλλά η κόλαση.
Ο διαβάτης έμεινε σαστισμένος.
- Θα έπρεπε να τους απαγορεύσετε να χρησιμοποιούν το όνομά σας. Αυτή η λάθος πληροφορία μπορεί να προξενήσει μεγάλο μπέρδεμα.
- Σε καμία περίπτωση, στην πραγματικότητα μας κάνουν μεγάλη χάρη, διότι εκεί παραμένουν όλοι όσοι είναι ικανοί να εγκαταλείψουν τους καλύτερους φίλους τους!"

Πάολο Κοέλιο

Η ΦΑΜΠΡΙΚΑ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ

Με αφορμή τα εγκαίνεια του στρατιωτικού νοσοκομείου από τον καραμανλή στη Θεσσαλονίκη,αναφέρω ένα ωραίο περιστατικό που είχα αυτές τις μέρες σε μεγάλο νοσοκομείο στην Αθήνα.
Είχα κλείσει ένα ραντεβού με κάποιον διευθυντή κλινικής γιατρό, για να δεί τον πατέρα μου.
Το ραντεβού ήταν για τις 3.15 ,αφού μας δέχθηκε στις 4.45,έριξε μια ματιά κυριολεκτικά στον πατέρα μου στα όρθια, -κήλη - ήταν το πρόβλημα του πατέρα μου, και μας είπε συννενοηθείτε με την γραμματέα πότε να κλείσουμε ραντεβού για εισαγωγή και εγχείρηση.
Βγαίνοντας μου λέει η κοπέλα οφείλεται 100 ευρώ,αφού πλήρωσα με τις σχετικές παρατηρήσεις περί υπερβολής στη σχέση αμοιβής και προσφερόμενης υπηρεσίας μου έδωσε απόδειξη.
Εδώ είναι το ωραίο-στην απόδειξη έγραφε ¨΄για την υποστήριξη του ερευνητικού έργου της κλινικής΄΄.
Εμένα μου φαίνεται σαν φάμπρικα για να αποφεύγουν την φορολογησή τους οι μεγαλογιατροί
κάνω λάθος¨?

Ευχαριστώ την αγαπητή elate για την πρόσκληση .
Είμαστε ολοι μια ωραία ατμόσφαιρα




προσκαλω τους :Με Νταούλια και Ζουρνάδες
http://divaynne.wordpress.com/
http://aggelosspyrou.blogspot.com/
http://vatraxokoritso.blogspot.com/
http://mikroanalogo.blogspot.com/







http://autographcollectors.blogspot.com/

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΚΑΙ Η ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ

Πάρτε μιά οποιαδήποτε εφημερίδα και προσπαθήστε να δείτε τον κόσμο σήμερα. Οι πάγοι στους πόλους λιώνουν. Τρομοκρατία επικρατεί παντού. Στερεύουμε από βενζίνη, στερεύουμε από αέρα, στερεύουμε από νερό. Μέχρι τα μέσα της επαγγελματικής σταδιοδρομίας ενός σημερινού φοιτητή, ο πληθυσμός της Γης θα έχει φτάσει τα εννέα δισεκατομμύρια. Η μία απογοήτευση μετά την άλλη… Προσθέστε σ’ αυτό και ότι ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε αυτόν τον πλανήτη ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα. Τέσσερα δισεκατομμύρια άνθρωποι, τα δύο τρίτα της ανθρωπότητας, ζουν με λιγότερο από δύο δολάρια την ημέρα. Η ανεργία στα ύψη, το πετρέλαιο ακόμη ψηλότερα, η γενιά των 700 ευρώ παρούσα, ελπίδα πουθενά.
Εκείνοι που είναι αρκετά τυχεροί ώστε να τους παρέχεται εκπαίδευση, οι φοιτητές όλου του κόσμου, οφείλουν να λάβουν αυτά τα στοιχεία υπόψη τους και να συνεχίσουν να ρωτούν τον εαυτό τους την ίδια ερώτηση: Εάν ο κόσμος έχει όλα αυτά τα προβλήματα, κι εμείς βιαζόμαστε να δημιουργήσουμε νέα, και όλοι απαιτούμε να λυθούν, ποιος πρόκειται να βρει τις λύσεις;
Τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι αναρωτιούνται “Θα βρω νερό που δε θα με σκοτώσει, που δε θα σκοτώσει τα παιδιά μου;” Ποιος θα τους λύσει το πρόβλημα; Αυτών και όσων αναρωτιούνται που θα βρουν τρόφιμα, και των 1,6 δισεκατομμυρίων ανθρώπων που δεν είχαν ποτέ ηλεκτρική ενέργεια;
Ασύμμετρη είναι η ικανότητα των ανθρώπων να λύσουν τα προβλήματα σε αυτόν τον πλανήτη. Οπωσδήποτε δε μπορούμε να περιμένουμε από τους ανθρώπους που δεν έχουν πόρους να παρέχουν λύσεις.
Αυτό όλους τους μορφωμένους τους κάνει μια μειονότητα. Έχω ακούσει διαφορετικούς ορισμούς της “μειονότητας”, αλλά οι μορφωμένοι άνθρωποι που καταλαβαίνουν τους νόμους της φύσης, τους κανόνες της εφαρμοσμένης μηχανικής ή τη θεωρία του ατόμου και τα οικονομικά και την πολιτική και τη δημοκρατία είναι μια απίστευτα μικρή μειονότητα σε αυτόν τον πλανήτη και έχουν ένα τεράστιο πλεονέκτημα δύναμης και ελέγχου στο παγκόσμιο φυσικό και πολιτικό περιβάλλον.
Δεν ειναι απαραίτητο να είναι κανείς ιστορικός για να γνωρίζει ότι τις περισσότερες φορές αυτή η δύναμη χρησιμοποιείται για να βοηθήσει τους πλουσίους να γίνουν πλουσιότεροι.
Οφείλουμε όλοι να θυμόμαστε ότι, εάν πρόκειται να λυθούν όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σε αυτόν τον κόσμο, αυτό είναι απίθανο να συμβεί με τους ανθρώπους και τις ιδέες που μας έφτασαν εκεί όπου είμαστε. Κι ούτε είναι οι ίδιοι άνθρωποι και οι ίδιες ιδέες αυτές που πρόκειται να μας φτάσουν σε μια διαφορετική θέση.
Χρειάζονται νέοι άνθρωποι με νέες ιδέες.
Ζούμε στον κόσμο των ιδεών Κι αυτό επειδή η δύναμη της τεχνολογίας — μέσω του Διαδικτύου, των δορυφόρων — μας επιτρέπει να μεταφέρουμε ιδέες αμέσως, οπουδήποτε στον κόσμο. Και οι κακές ιδέες θα φθάσουν εκεί επίσης ,αλλά οι καλές ιδέες μπορούν να κινηθούν αμέσως. Οι πόροι μπορούν να κινηθούν αμέσως.
Καθ’ όλη την εξέλιξη της ιστορίας, οι άνθρωποι πολέμησαν για την ύλη: έδαφος, καύσιμα, χρυσός,ύλη.
Αλλά σήμερα αυτό που έχει αξία δεν είναι πια η ύλη. Είναι οι ιδέες.
Το Διαδίκτυο είναι μια αφηρημένη έννοια - η αξία της Google υπερβαίνει την αξία όλων των εταιριών κατασκευαστριών αυτοκινήτων. Σε έναν κόσμο ιδεών, αυτό δεν είναι πια ένα παιχνίδι με μηδενικό άρθροισμα. Δεν ειναι απαραίτητο να κερδίσει κάποιος από την απώλεια κάποιου άλλου, όπου ένας έχει τον χρυσό, το πετρέλαιο ή το νερό, και άλλος δεν τα έχει.
Σε έναν κόσμο ιδεών, όλοι δημιουργούν και μοιράζονται τις ιδέες και καθένας έχει περισσότερες ιδέες στο τέλος, είτε είναι μια θεραπεία για τον καρκίνο ή ένας τρόπος για να κατασταθεί το νερό πόσιμο και η ενέργεια μη - ρυπαντική.
Είτε μας αρέσει, είτε όχι, κινούμαστε για πρώτη φορά σε έναν κόσμο όπου οι ιδέες αξίζουν περισσότερο από όλη την ύλη που υπάρχει. Αλλά αυτές οι ιδέες πρέπει να προέλθουν από μορφωμένους ανθρώπους και πρέπει να χρησιμοποιηθούν ως εργαλείο και όχι ως όπλο. Τότε θα συμβεί η μεγαλύτερη αλλαγή.
Είναι ένας κόσμος όπου οι ιδέες μετράνε, όπου οι μορφωμένοι άνθρωποι μπορούν να οδηγήσουν και να βοηθήσουν και να είναι ηγέτες για όλους αντί να τους ανταγωνίζονται. Έτσι θα ικέτευα κάθε μορφωμένο άνθρωπο σε αυτόν τον κόσμο να θυμάται, κάθε ημέρα που ξυπνά, ότι είναι μέλος μιας απίστευτα μικρής μειονότητας σε όλη την ανθρωπότητα.
Και αυτό το προνόμιο καταλαβαίνω ότι δίνει, , μια τεράστια ευθύνη σε όλους τους μορφωμένους για να είναι ηγέτες που κάνουν τα σωστά πράγματα για τους σωστούς λόγους.